بررسی رابطه بین ساختار سازمانی با تحلیل رفتگی شغلی در میان کارکنان بانک مسکن شعب منطقه جنوب شرق تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی بررسی رابطه بین ساختار سازمانی با تحلیل رفتگی شغلی در میان کارکنان بانک مسکن شعب منطقه جنوب شرق تهران با استفاده از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری مورد نظر در این تحقیق را کلیه کارکنان بانک مسکن در جنوب شرق تهران به تعداد 470 نفر تشکیل می¬دهد که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده، 212 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور سنجش متغیرهای مورد استفاده در پژوهش از دو پرسش¬نامه ساختار سازمانی رابینز و تحلیل رفتگی شغلی ماسلاچ (1996) استفاده گردید. روایی محتوایی پرسش¬نامه ها مورد تأیید متخصصان و استاد راهنما قرار گرفته است. پایایی پرسش¬نامه ها بر اساس ضریب آلفای کرونباخ، برای ساختار سازمانی،86/0، فرسودگی شغلی،89/0 برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل از روش های آماری توصیفی و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، تی مستقل و تحلیل واریانس) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین ساختار سازمانی و ابعاد آن- رسمیت، تمرکز، پیچیدگی- با تحلیل رفتگی شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. . نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین مولفه¬های ساختار سازمانی، دو بعد رسمیت و تمرکز توانایی پیش بینی تحلیل رفتگی شغلی کارکنان را دارند. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که بین تحلیل رفتگی شغلی کارکنان زن و مرد تفاوت وجود ندارد. در نهایت نتایج تحلیل واریانس یک راهه نیز نشان داد که بین نظرات کارکنان در مورد تحلیل رفتگی شغلی بر حسب تحصیلات و سابقه خدمت تفاوت معنی داری ندارد، اما بر حسب سن تفاوت معنی داری وجود دارد.